Alles is continu in beweging en verandert. Dit wordt geregeld zonder dat iemand daar iets voor hoeft te doen. Dit mechanisme is in essentie volkomen compleet en perfect. Dit staat voor het leven zelf, de sturende kracht of energie in alles. Als het je helpt kun je het ook moeder natuur, God of het universum noemen.
Je zou het kunnen zien als de elektriciteit die alles constant in beweging houdt. Het voorziet het gehele systeem van energie. Het is een sturende kracht. Het zorgt dat alles gaat zoals het hoort te gaan en volgens de wetten van de natuur. Alle mogelijkheden, alle kennis, intelligentie, inzicht, creativiteit zijn erin beschikbaar. Dit is in de natuur overal te zien.
De natuur is van zichzelf veerkrachtig en in balans. Alles heeft zijn natuurlijke rol en instinct. Een rups verandert in een vlinder. Eikels worden eikenbomen en geen beukenbomen. Een boom weet precies wanneer, hoe, waar en hoeveel blaadjes het moet maken. Trekvogels hebben een ingebouwd kompas die zorgt dat ze de goede kant op vliegen. Schildpadden leggen hun eieren op hetzelfde strand als waar ze zelf zijn geboren. Door de evolutie passen dieren en planten zich aan hun veranderende omgeving aan.
De natuur is zo ontzettend divers en veerkrachtig dat overal een oplossing voor te vinden is. Er zijn eindeloos veel voorbeelden te bedenken van processen die precies lopen zoals ze horen te gaan, volgens de geldende natuurwetten. De sturing daarachter is ‘het Zijn’.
Wij zijn schakels in een groot gestuurd geheel. Het bewijs daarvan is overal. We hebben hier als mensen geen controle over. Neem alleen al het weer, eb en vloed, dag en nacht.
Al eeuwen wordt er gedacht, gefilosofeerd, gebeden en gezocht naar (de oorsprong van) dit ‘Zijn’. Godsdiensten, stromingen, sektes, new age bewegingen en goeroes hebben allemaal hun eigen overtuiging over het ontstaan van dit Zijn en de vorm die het wel of niet heeft.
Als je Zijn los ziet van een religie of overtuiging, kun je het een principe noemen. Een principe dat de menselijke realiteit bepaalt. Het is net zo wetmatig als de zwaartekracht.
Als principe heeft het Zijn een aantal kenmerken:
- Het is er in iedereen in precies dezelfde mate, er is geen hiërarchie of je nou ‘gelooft’ in iets of niet.
- Het is tijdloos.
- Het is niet goed of fout.
- Het heeft geen vorm.
- Het is overal.
Het bewijs zit ook in je eigen lichaam. Als je een wondje hebt, weet je lichaam precies hoe het te helen. Daar hoef je niets voor te doen. Sterker nog, als je aan het korstje krabbelt duurt het juist langer voordat het wondje geheeld is. Je hartslag gaat automatisch omhoog als je gaat sporten. Je krijgt kippenvel als je het koud hebt. Je lichaams-temperatuur gaat omhoog bij ziekte om bacteriën te doden. Alle cellen in je lichaam worden steeds vernieuwd. Er zijn darmcellen die elke 5 dagen worden vervangen. Andere cellen zijn elke 7 jaar aan de beurt. Elke cel weet precies wat zijn taak is en neemt deel in het grotere geheel.
De gehele fysiologie van ons lichaam wordt volledig gestuurd, zonder dat we daar iets voor hoeven te doen. Deze intelligentie stuurt niet alleen lichamelijk welbevinden, maar ook geestelijk welbevinden. Het is primair ingesteld op heelheid. Het is super intelligent.
We zijn ons vaak niet bewust van wat continu gebeurt zonder enige moeite of inspanning. We focussen ons vooral op wat we willen veranderen.
Wij mensen zijn een diersoort. Wat ons onderscheidt van andere dieren is de mogelijkheid om te denken, terug en vooruit in de tijd. Het is voor onze overleving een prachtig en belangrijk vermogen. Een andere kant hiervan is dat we zijn gaan geloven dat we het systeem waarin we leven zelf in de hand hebben. Dat het leven maakbaar is. Dat we het kunnen sturen. We zijn hierdoor het contact kwijtgeraakt met het sturende systeem waarin we leven, dat niets te maken heeft met verleden of toekomst. We krijgen meer moeite om onze natuurlijke rol en ons instinct nog te ervaren in het huidige moment.
Het denken creëert onschuldig de illusie dat jij jouw eigen leven zelf moet sturen. Dat je zelf het totale verloop van je leven in de hand hebt. Dit geeft een schijnzekerheid, maar ook een enorme schijn-verantwoordelijkheid. Als je gevangen bent in deze eenzame illusie lijkt het of de wereld niet klopt en dat dit door jouw eigen handelen komt. Je hebt in deze staat geen beschikking over die universele inzichten, creativiteit en kennis. Wat je dan kunt gaan doen is op wilskracht of disciplines een techniek aanleren, activiteiten ondernemen, doelen stellen of een strategie kiezen om je beter te voelen. Of juist het tegenovergestelde, het ‘opgeven’. Je voelt je uitgeput en/of een speelbal van je omgeving.
All we are is peace, love and wisdom, and have the power to create the illusion that we are not.’ (Jack Pransky)
Het leven wordt moeitelozer door je ‘niet te verzetten’ tegen deze altijd beschikbare intelligentie die al in je zit en het beste met je voor heeft. We bestaan allemaal uit dezelfde energie. Het is de energie die zorgt dat een bloem weet waar zijn blaadjes moeten komen. Het is ook de energie die zorgt dat jij een inzicht krijgt in wat je in een moeilijke situatie moet doen. Dat is allemaal geregeld, ook voor jou, los van de gedachten die je constant hebt. Het is als een thuisbasis, tussen je uitstapjes in gedachten (vooruit en achteruit in de tijd) door.
Het kan zijn dat je nu denkt: ‘En nu? Wat moet ik doen om dit te ervaren?’ Niets. Of je er nou wel of niet mee aan de slag zou gaan, het feit is dat alles continu verandert door een energie die ons stuurt en leidt. Wat jij ook doet of denkt. Ook als je niets doet of er niet over nadenkt, gebeurt er van alles. Dit is geen geloof maar een simpele constatering waar je overal het bewijs voor kunt vinden. Het is een principe.